Die Kanker wat Vreet
Jammer dat ek so lukraak blog. Ek is nog nie by my nuwe kantoor en 'n permanente rekenaar nie.
Ek skryf oor die moord op Stefan Louw soos na verwys op Maeree en Kwang se sites.
Die woede wat in my opwel as ek sulke dinge lees is onbeskryfbaar. Ek hoop daai fokkers en almal soos hulle kom tot 'n afskuwelike einde. Ek haat die feit dat 'n lewe so goedkoop geraak het in Suid-Afrika. Ek wil hê dat daai etters na die begrafnisse van hulle slagoffers toe moet gaan as deel van hulle straf net voor hulle gehang word. Die misdagigers kom nooit in aanraking met die absolute verwoesting wat hulle agterlaat nie. Dit is ook nie net die slagoffer self nie - dis familie, ouers en vriende ook. Daai lewens is vir altyd aangetas. Ek wil hê hulle moet die hartseer en die magteloosheid sien. Ek wil hê dat hulle by dieselfde tafel as die ma of pa of man of vrou of kind van die slagoffer moet gaan sit en hulle in die oë kyk terwyl hulle vertel hoekom dit nodig was. Ek het een maal 'n storie gelees van 'n vrou wie se pa op hulle plaas vermoor is. Sy het na die tronk toe gegaan waar die moordenaar sy vonnis aan die uitdien was en vir hom gaan vra of haar pa terugbaklei het en hoekom hulle hom so moes doodmaak. Die moordenaar het daai dag in die tronk so byna in sy eie broek geskeit van die skok.
Ek is jammer om dit so kras te stel, maar daai doos het niks om vir die samelewing te bied nie. Ek is bly as ek sien rowers word doodgeskiet deur hulle slagoffers en teikens. So kan hulle nie nog mense doodmaak nie. Ek verstaan dat hulle die produk is van die nalatenskap van apartheid en sosio-ekonomiese omstandighede en al daai snert, maar sê dit as iemand naby aan jou so tot sy einde kom.
Ek het nog nooit so baie gevloek op my blog nie. Ek is ook 'n Christen - nog punte in die rooi kolom vir my. Wanneer gaan die goed tog ophou.
Ek skryf oor die moord op Stefan Louw soos na verwys op Maeree en Kwang se sites.
Die woede wat in my opwel as ek sulke dinge lees is onbeskryfbaar. Ek hoop daai fokkers en almal soos hulle kom tot 'n afskuwelike einde. Ek haat die feit dat 'n lewe so goedkoop geraak het in Suid-Afrika. Ek wil hê dat daai etters na die begrafnisse van hulle slagoffers toe moet gaan as deel van hulle straf net voor hulle gehang word. Die misdagigers kom nooit in aanraking met die absolute verwoesting wat hulle agterlaat nie. Dit is ook nie net die slagoffer self nie - dis familie, ouers en vriende ook. Daai lewens is vir altyd aangetas. Ek wil hê hulle moet die hartseer en die magteloosheid sien. Ek wil hê dat hulle by dieselfde tafel as die ma of pa of man of vrou of kind van die slagoffer moet gaan sit en hulle in die oë kyk terwyl hulle vertel hoekom dit nodig was. Ek het een maal 'n storie gelees van 'n vrou wie se pa op hulle plaas vermoor is. Sy het na die tronk toe gegaan waar die moordenaar sy vonnis aan die uitdien was en vir hom gaan vra of haar pa terugbaklei het en hoekom hulle hom so moes doodmaak. Die moordenaar het daai dag in die tronk so byna in sy eie broek geskeit van die skok.
Ek is jammer om dit so kras te stel, maar daai doos het niks om vir die samelewing te bied nie. Ek is bly as ek sien rowers word doodgeskiet deur hulle slagoffers en teikens. So kan hulle nie nog mense doodmaak nie. Ek verstaan dat hulle die produk is van die nalatenskap van apartheid en sosio-ekonomiese omstandighede en al daai snert, maar sê dit as iemand naby aan jou so tot sy einde kom.
Ek het nog nooit so baie gevloek op my blog nie. Ek is ook 'n Christen - nog punte in die rooi kolom vir my. Wanneer gaan die goed tog ophou.
0 Comments:
Post a Comment
<< Home